Trudo-olvrouw.nl

VERSLAG ISRAËLREIS 1 t/m 12 oktober 2010
Damiaan de Veuster.
Dag 1: vrijdag 1 oktober 2010
Amsterdam – Wenen – Tel Aviv - Netanya
Nog midden in de nacht vertrekken we om 3.00 uur vanuit Stiphout met de bus naar Schiphol.
We treffen daar een vertegenwoordiger van Isropa aan, die ons helpt bij het inchecken. Ook
sluiten zich daar nog drie reisgenoten aan zodat we met een uur vertraging vanwege mist om
8.45 uur met dertig personen met Austrian Airlines naar Wenen vertrekken voor een
tussenstop; van daar naar Tel Aviv, waar we om 15.00 uur aankomen. Een vertegenwoordiger
van Isropa brengt ons naar de bus, die ons naar Netanya brengt waar we om 17.00 uur
aankomen. Na een lange vermoeiende dag nemen we onze intrek in Hotel Blue Bay, direct
aan de Middellandse Zee gelegen.
Dag 2: zaterdag 2 oktober 2010
Netanya – Caesarea – Haifa – Akko –Nazareth – Haon
Na een vroeg ontbijt vertrekken we om 8.00 uur langs kust naar het noorden,naar Caesarea
(Maritima) met het beroemde aquaduct en andere overblijfselen uit de Romeinse tijd. Niet
lang daarna bereiken we Haifa, de grootste havenstad van Israël, waar we vanaf de berg
Karmel een schitterend uitzicht hebben op de baai en de beroemde Perzische tuinen met de
Bahaitempel. Jammer genoeg is deze juist in restauratie zodat we de gouden koepel niet
kunnen zien.
Akko, een van de oudste steden ter wereld, is onze volgende bestemming, waar we na een
lunch de oude Kruisvaarderstad bezoeken. We lopen door onderaardse gangen en wanen ons
terug in de Kruisvaarderstijd.
We verlaten de kust en rijden door de vruchtbare Jizreëlvallei naar Nazareth. In deze
overwegend christelijk Arabische stad staat de - vanuit architectonisch oogpunt -
opmerkelijke Kerk van de Aankondiging. Vooral de glas-in-loodramen zijn uniek. Hier wordt
het verhaal van de Boodschap aan Maria gesitueerd. We zijn er getuigen van een kleurrijke
bruiloftsstoet.
Via Kana bereiken we het meer van Galilea, het diepst gelegen zoetwatermeer ter wereld (230
m. beneden zeeniveau). Onze bestemming voor de komende dagen, kibboets Haon Village,
ligt meteen aan het strand. Er zijn nogal wat zwemliefhebbers. Hier zullen we drie nachten
verblijven.
Dag 3: zondag 3 oktober 2010
Haon - boottocht – Tabgha – Capernaum – Tiberias – Haon
De bus brengt ons naar de overkant van het meer en daar beginnen we de dag met een
boottocht. We varen in een boot, die een replica is van een vissersboot uit de tijd van Jesus.
Heel toeristisch worden de Nederlandse en de Israëlische vlag gehesen en de volksliederen
gezongen.
Weer aan land brengt onze gids ons naar een aantal plaatsen, die direct herinneren aan
verhalen uit het Nieuwe Testament van en over Jesus: de kerk van de Zaligsprekingen; de
kerk die herinnert aan het verhaal van de wonderbare Broodvermenigvuldiging en de kerk van
het Primaatschap van Petrus. In Tabgha vieren we samen de eucharistie in de openlucht. In
Capernaum bezichtigen we de overblijfselen van het huis van Petrus en van een synagoge,
daterend uit de 3e eeuw. De Franciscanen hebben hier in 1990 ook een uiterst moderne kerk
gebouwd in de vorm van een boot. Na de lunch aan het meer (met heel bewerkelijke
Petrusvis) gaan we naar Tiberias. Op weg daarheen hebben we wat oponthoud vanwege een in
brand staande vrachtauto. Tiberias is met Netanya het centrum van de wereldbekende
diamantindustrie in Israël. Zoals gebruikelijk worden we na een korte rondleiding in een
diamantslijperij een winkel in geloodst.
Terug in Haon wordt er weer fanatiek gezwommen.
DAG 4: maandag 4 oktober 2010
Haon – Safed – Banias (bronnen van de Jordaan) – Hoogte van Golan – Katzrin - Haon
Vandaag beginnen we met een bezoek aan Safed, een van de vier heilige plaatsen in Israël en
tevens het hoogst gelegen stadje (900 m.) in het land. Safed is vooral bekend als de stad van
de Kabbala, een joodse mystieke leer, die in de Torah naar antwoorden zoekt op talloze
levensvragen. Deze antwoorden vind je door de “codetaal” van de bijbel te ontrafelen. Door
de Hulavallei gaan we langs de Libanese grens (pas op: mijnen!) naar het Banias
Natuurreservaat, waar een van de bronnen van de Jordaan ontspringt. We maken daar een
interessante wandeling naar een rotswand met aan de god Pan gewijde nissen en de resten van
gebouwen uit het antieke Caesarea Philippi. Na de lunch zien we nog de kruisvaardersburcht
Nimrod links van de weg liggen. Zo bereiken we de Golanhoogte, waar we vlak bij de
Syrische grens uitzicht hebben op de spookstad Quneitra en op een VN-post, die daar
gelegerd is om de bufferzone tussen Syrie en Israël te bewaken. Op de Golanhoogte zien we
diverse Druzendorpen. Druzen zijn Arabische inwoners van Israël met een mysterieus geloof,
dat niet aan buitenstaanders bekend wordt gemaakt. Druzen zijn overigens Israëlische
staatsburgers.
Via de hoofdstad van de Golan, Qatzrin, komen we weer terug bij onze kibboets waar we nog
gelegenheid hebben om te zwemmen.
Dag 5: dinsdag 5 oktober 2010
Haon – Yardenit – Beit Shean – Jericho (Palestijns gebied) – woestijn van Judea –
Jerusalem
Vandaag brengen we eerst een bezoek aan Yardenit, de bekende doopplaats in de Jordaan.
Het is er ondanks het vroege uur (9.00 uur) een drukte van belang. Veel mensen, soms
individueel maar meestal in groep, laten zich dopen of herdopen. Een indrukwekkend
gezicht,hoewel het toch vaak wel wat “geëxalteerd” aan doet.
We rijden door de Jordaanvallei naar het zuiden. Zo bereiken we Beit Shean, sinds enkele
tientallen jaren de grootste opgravingenplaats in Israël. De gebouwen dateren uit de Romeinse
en Byzantijnse tijd.
Pal langs de Jordaan en de Jordaanse grens rijdend bereiken we nu de Westbank, bezet gebied
dus. Met uitzicht op bananenplantages en verschillende Arabische dorpjes en joodse
nederzettingen komen we in buurt van Jericho. Jericho is autonoom Palestijns gebied en
zonder problemen passeren we de kleine grenspost. In Jericho wordt een wilde vijgenboom
aangewezen als de boom, waarin Zacheus klom in het bekende verhaal. Na de lunch pikken
we onze gids weer op (vanwege haar joodse paspoort kan zij Palestijns gebied niet in) en
zetten we koers via de woestijn van Judea naar Jerusalem. Dat is een hele klim want Jericho is
niet alleen de oudste nog steeds bewoonde stad maar ook de laagst gelegen stad ter wereld
(260 m. beneden zeeniveau) en Jerusalem ligt op 800 m. hoogte.
Tegen een uur of vier komt er een einde aan de klimpartij en staan we op de top van de
Olijfberg, vanwaar we een fascinerend uitzicht hebben op de Oude Stad van Jerusalem. We
krijgen uitgebreid de tijd om het indrukwekkende beeld van het Tempelplein met de gouden
Koepel van de Rots en de Al Aksa-moskee in ons op te nemen. Nooit beter begrijp je de
inhoud van het lied: Jerusalem, stad van goud.
We bezoeken de Kerk van Alle Naties en de Hof van Gethsemane, de hof van Olijven, waar
Jesus gevangen genomen werd. Eeuwenoude olijfbomen geven nog een beetje een idee van
hoe het toentertijd was.
Intussen is het donker geworden en gaan we naar ons hotel in het centrum van West
Jerusalem, hotel Prima Kings. Hier zullen we vier nachten verblijven.
’s Avonds maken we nog een avondtour met bezoek aan de Knesset, de ultra-orthodoxe
joodse wijk Mea Shearim en de Klaagmuur.
Dag 6: woensdag 6 oktober 2010
Jerusalem Oude Stad en Yad Vashem
Vandaag beginnen we ons bezoek aan de Oude Stad via de Leeuwenpoort. De ommuurde
binnenstad is ongeveer één vierkante kilometer groot en ze is verdeeld in vier stadswijken:
Joodse, Christelijke, Armeense en Islamitische wijk. De Kruisweg, de Via Dolorosa, die wij
nu gaan volgen, begint in de moslimwijk en langs de in later eeuwen benoemde
kruiswegstaties komen we in de christelijke wijk, waar de Via Dolorosa eindigt bij de
Grafkerk. We zien onderweg de Annakerk (samen zingen!), de kerk van de Geseling en op het
dak van de Grafkerk de kluizenaarshutten van de Ethiopische monniken. In de Grafkerk is het
te druk om de grafplaats van Jesus te bezoeken, maar wel maken we een wandeling door de
kerk met haar talloze kapelletjes.
De namiddag staat in het teken van een bezoek aan Yad Vashem, de indrukwekkende
monumentplaats ter herinnering aan de Holocaust. Op en tegen de berg Herzl zijn daar in de
loop der jaren een aantal gebouwen, monumenten en beelden geplaatst, waarvan het Children
Memorial op iedereen wel de meeste indruk maakt en emoties losmaakt. Je wordt heel stil als
je in die donkere ruimte loopt, waar vijf kaarsen tot duizenden sterren weerspiegeld worden
en waar jaar in jaar uit onafgebroken alle namen van de joodse kinderen gelezen worden, die
tijdens de Holocaust zijn omgekomen.
Na nog een bezoek aan de imponerende Vallei der Verloren Gemeenten (joodse gemeenten,
die tijdens de oorlog tot minder dan tien mannelijke leden gedecimeerd werden) gaan we
terug naar ons hotel.
Dag 7: donderdag 7 oktober 2010
Vrije dag in Jerusalem.
Omdat Jerusalem meer te bieden heeft dan je in drie dagen kunt doen, is er een vrije dag
gepland zodat iedereen zijn of haar eigen invulling kan geven. Er wordt vooral veel
gewandeld: dwalen in de Oude Stad waarbij je het treft dat je een Bar Mitswa-stoet
tegenkomt, die je volgt tot aan de Klaagmuur; een kijkje nemen in de Russische en
Ethiopische wijk (kerken); bijzonder is ook de ervaring die je in de ultra-orthodoxe joodse
wijk Mea Shearim opdoet: een andere tijd en andere leefwijze, die wij niet echt zullen
begrijpen; een wandeling over een deel van de muren van de Oude Stad biedt je weer een heel
ander uitzicht; de Citadel (Tower of David) herbergt een interessant museum met de
geschiedenis van Jerusalem; je maakt een gedeelte mee van een dienst in de Armeense
basiliek St. Jacobus.
Zo heeft iedereen deze dag op zijn of haar eigen manier beleefd en een stukje Jerusalem
kunnen zien,waar in het groepsprogramma geen of te weinig tijd voor is.
Dag 8: vrijdag 8 oktober 2010
Bethlehem – Jerusalem: Zionsberg, Joodse wijk en Klaagmuur.
Vanmorgen gaan naar Bethlehem, een half uurtje rijden van Jerusalem. Bethlehem is
Palestijns Gebied en dus ook hier weer een Palestijnse gids, die ons opwacht bij de grens. Dit
is echt een zware grenspost en hier staan we ook oog in oog met de beruchte muur, die de
Israëlische regering sinds een tiental jaren aan het bouwen is. Een heel confronterende
ervaring!
Het bezoek aan Bethlehem voldoet niet aan onze verwachtingen. Pas ter plaatse komen we nl.
tot de ontdekking dat de Geboortekerk in restauratie is, waardoor bezoek aan de geboortegrot
een kwestie is van een paar uur in de rij staan. En daar hebben we geen zin in. We bezoeken
wel een soortgelijke grot, namelijk de grot, waarin Hieronymus in de 4e eeuw de bijbel uit het
Grieks vertaald heeft in het Latijn, de z.g. Vulgaatvertaling. We nemen ook nog een kijkje in
de Catharinakerk, van waaruit elk jaar met kerstmis wereldwijd de nachtmis wordt
uitgezonden. Na nog een blik op de herdersvelden verlaten we Bethlehem met een -vanwege
de omstandigheden – enigszins onvoldaan gevoel.
Na de lunch gaan we in de middag naar de berg Zion, die sinds de 17e eeuw buiten de
stadsmuren is komen liggen. Op de berg Zion worden de Avondmaalszaal en het Graf van
koning David gesitueerd. De Avondmaalszaal maakte in de Middeleeuwen deel uit van een
Franciscaans klooster. In de 15e eeuw maakten de Turken er een moskee van. De zaal ligt op
de bovenverdieping. Beneden is een kleine ruimte waarin het graf van David vereerd wordt.
Archeologisch is het echter zeker dat David hier niet begraven ligt. Maar zoals vaker is de
devotie sterker dan de realiteit. Deze ruimte is overigens op slot.
Hierna brengen we een bezoek aan de Dormitiokerk, eind 19e eeuw gebouwd op een van de
plekken, waarvan men zegt dat Maria er ingeslapen is. In de kerk zien we prachtige
mozaïeken en een ivoren beeld van een slapende Maria.
We gaan door de Zionspoort de Oude Stad binnen en bij het begin van de Joodse wijk komen
we in de Cardo Maximus, een deel van de vroegere hoofdstraat van de stad, uitgegraven tot
op het oorspronkelijke niveau uit de Romeinse en Byzantijnse tijd.
Aangekomen bij de Klaagmuur zien wij het begin van de viering van de sabbat, die vandaag
(vrijdag) bij zonsondergang begint.
Omdat het een beetje begint te regenen besluiten we het de verdere viering van de sabbat niet
af te wachten en keren we terug naar ons hotel.
Dag 9: zaterdag 9 oktober 2010
Jerusalem – Qumran – Dode Zee – Massada – vrijven in de Dode Zee – Beersheva –
kibbutz Mashabei Sadeh.
We verlaten Jerusalem en rijden door de woestijn van Judea naar de Dode Zee. Dit gaat snel
want we dalen van 800m boven naar 400m. beneden zeeniveau. De Dode Zee is nl. het diepst
gelegen meer ter wereld en op de weg langs het meer zullen we het laagste punt op aarde
(420 m. beneden zeeniveau) passeren. De eerste stop die we maken is bij Qumran, waar in
grotten de beroemde Dode Zeerollen zijn gevonden. Ze werden zo’n tweeduizend jaar geleden
geschreven door de Essenen, een groep vrome joden, die daar in een klooster woonden.
Langs de kust van de Dode Zee rijden we verder naar Ein Gedi, een natuurreservaat, waar
veel steenbokken ons pad kruisen.
De bekendste plaats aan de Dode Zee is zonder twijfel Massada, de imposante rotsvesting op
500 m. hoogte, waar de laatste duizend joodse verzetstrijders zich verschanst hebben tegen de
oprukkende Romeinen. Na een belegering van een paar jaar, zagen ze hun nederlaag naderen
en besloten ze eensgezind zelfmoord te plegen. We gaan per kabelbaan naar de top, waar het
verhaal van Massada pas echt tot leven komt. De temperatuur is inmiddels tot tegen de 40
graden opgelopen en wordt het hoog tijd een beetje afkoeling te zoeken in de Dode Zee.
Vanwege het extreem hoge zoutgehalte kun je er alleen maar drijven. Na een lunch in een
kuurhotel gaat vrijwel iedereen dit uitproberen.
Door een imponerend landschap verlaten we de Dode Zee en gaan op weg naar de kibbutz
Mashabei Sadeh waar we aan de rand van de Negevwoestijn overnachten.
Dag 10: zondag 10 oktober 2010
Mashabei Sadeh – Sde Boqer – Avdat – Mitzpe Ramon – Arava – Timnapark – Eilat
Na vroeg vertrek uit de kibbutz gaan we verder de Negev in en maken een eerste stop bij de
kibbutz Sde Boqer, waar David Ben Goerion en zijn vrouw na hun ambtsperiode gewerkt
hebben en waar ze ook begraven zijn. Veel steenbokken begeleiden ons.
We gaan verder naar Avdat, waar de Nabateëers in de 2e eeuw v. Chr. een stad gebouwd
hebben. De resten van enkele huizen en kerken, die we daar zien, dateren overigens uit de 5e
en 6e eeuw. Hier zijn ook verschillende scenes uit de film Jesus Christ Superstar opgenomen.
Met schitterende uitzichten op het woestijnlandschap bereiken we de rand van de grootste
krater ter wereld, Maktesh Ramon. Deze erosiekrater is 40 km. lang, 8 km. breed en 300 m.
diep. Bij Mitzpe Ramon hebben we een mooi zicht in het binnenste van de krater.
We vervolgen een 100 km. lange route door de woestijn om dan in de Aravavallei aan te
komen en richting Eilat te gaan. De Aravavallei maakt deel uit van een aardslenk, die in het
noorden van Israël begint en doorloopt tot in Kenia.
Een kilometer of dertig ten noorden van Eilat bezoeken we het Geologisch Timna National
Park, waar de Egyptenaren in 1500 v. Chr. al koper delfden. De sportievelingen onder ons
wagen zich aan een klimpartij in en tussen de roodkoperen rotsen.
Na nog een korte busrit komen we in Eilat, een moderne badplaats aan de Rode Zee. We
overnachten in Hotel Golden Tulip.
Dag 11: maandag 11 oktober 2010
Eilat - facultatief Petra in Jordanië
Een aantal reisgenoten besteedt deze dag aan een summiere verkenning van Eilat (hitte!),
bezoekt het onderwater-observatorium of maakt een boottrip op de Rode Zee.
Met 22 personen maken we een dagtrip naar de wereldberoemde rozerode stad Petra in
Jordanie. Met een groepsvisum kunnen we de Rabinborder tussen Eilat en Aqaba oversteken
en vandaar brengt een Jordaanse bus met een engels sprekende Jordaanse gids ons naar Petra,
een tocht van plm. 2 uur.
Petra, enkele eeuwen Chr. gebouwd door de Nabateeers, geldt als een van de latere
wereldwonderen en een bezoek er aan is een unieke ervaring. Na een wandeling van 1 km.
door een qua kleur en vorm overweldigende kloof, staan we ineens oog in oog met hét
pronkstuk van Petra, de Schatkamer. Met verwondering en bewondering kijken we om ons
heen en we beseffen hoe bijzonder deze stad moet zijn geweest en hoe de Zwitser Burckhard
in 1812 zijn ogen niet kon geloven toen hij voor het eerst sinds 600 jaar deze stad
herontdekte.
Op onze wandeling komen we langs in de rotsen uitgehouwen gevelstraten met graven. Aan
het einde van deze grafgevelstraat zien we nog een theater, een Romeinse weg en als we ons
omdraaien zien we de Koningswand. Het lijken paleizen maar in feite zijn ook dat graven
voor rijke personen. In deze stad konden in de bloeitijd twintig- tot dertigduizend mensen
wonen.
We gebruiken de lunch in een primitieve Bedoeïnentent en beginnen daarna aan de wandeling
terug naar de ingang, de Siq. Een enkeling maakt daarbij dankbaar gebruik van een kameel of
een paard.
Nadat iedereen gearriveerd is bij de bus, rijden we terug naar de grensovergang, waar onze
Arabische buschauffeur ons opwacht en ons naar ons hotel terugbrengt.
Dag 12: dinsdag 12 oktober 2010
Eilat – Arava – Beerscheva – Tel Aviv Ben Goerion Airport – Wenen – Amsterdam
Schiphol - Stiphout
Vroeg uit de veren want we hebben een lange rit van ongeveer 340 km. voor de boeg: van Eilat naar de luchthaven bij Tel Aviv. Om 7 uur precies vertrekken we. De snelste verbinding is zo lang mogelijk door de Aravavallei en dan richting Beerscheva. Na een korte koffiepauze en via een nieuwe autoweg bereiken we om 12 uur het vliegveld. Israël binnenkomen ging vlot, Israël verlaten blijkt een tijdrovende en niet zo efficiënte procedure. Maar na enkele uren is het dan zover en kunnen we met een uur vertraging het vliegtuig naar Wenen nemen. Vanwege de vertraging in Israël is het in Wenen een kwestie van hollen om het vliegtuig naar Amsterdam te halen. Rond kwart over tien landen we op Schiphol, waar de bus klaar staat, die ons naar Stiphout brengt. Om half een in de nacht zijn we in Stiphout, waar iedereen, na afscheid genomen te hebben, voldaan zijns weegs gaat. Het einde van een interessante en gezellige reis.

Source: http://www.trudo-olvrouw.nl/media/2010-israelreisverslag.pdf